Plantago lanceolata

Scientific description

Taxon: Plantago lanceolata
Class: Eudicotyledons
Subclass: Asterids
Order: Lamiales
Family: Plantaginaceae
Common name: Ribwort plantain, Narrowleaf plantain

Origin:
Europe, Western Asia, North Africa.

Description:
Perennial herbaceous plant, 10–60 cm tall. Leaves lance-shaped, mostly glabrous, with 3–7 parallel veins. Flowering stalk furrowed, pubescent, taller than leaves, with ovoid to oblong spike. Flowers bloom April–October.

Propagation:
By seeds, easy germination. Spontaneous reseeding is common.

Ecology:
Very common in meadows, roadsides, pastures. Tolerates trampling and poor soils.

Uses:
Edible leaves for salads or soups. Medicinal: anti-itch, healing, expectorant.

Threats:
No major threats. Listed as Least Concern; widespread and resilient.

Creative writing inspired by Plantago lanceolata

The Plantain

Once upon a time, a girl and her parents lived in a small village of around 2,000 people, in a time long before cars, telephones and everything else we know today. This girl had a peaceful life until disaster struck.

One night with full moon, giant wolves attacked the village. They're called werewolves. Every night of the full moon, they wake up and destroy everything. The wolves destroyed the whole village, which was in flames. The little girl's parents forced her to flee the village while she still could. The girl refused to abandon her parents. But a wolf had destroyed the roof of their house and was beginning to attack them. The girl's father took it upon himself to get her out of the house before it was too late. The girl, in tears, tried to struggle away. But in vain, her father ordered her to run far, far away and not look back.

After running for several kilometers without stopping, hunger and thirst overtook her when she came to a river lined with fruit trees. She went there to eat and drink, then take a nap. During her nap, she had a horrible nightmare in which she saw werewolves destroying her village over and over again. Then suddenly, she heard a voice whispering in her ear: a girl's voice saying “wake up!”

When she opened her eyes, green plantain lit up in the sun. The plantain began to talk like a human being. The girl couldn't understand how this was possible. “Nothing is impossible,” said the plantain. “There's a city where a fountain makes any of your dreams come true. Let's go!”

The two protagonists headed for the fountain. The girl vowed to rebuild her village and have the members of her village and her parents reincarnated. And her wish came true, thanks to the help of the plantain.

Le plantain

Il était une fois une fille et ses parents qui vivaient dans un petit village d’environ 2000 personnes, à une époque très lointaine où les voitures, téléphones et tout ce que l’on connaît aujourd’hui n’existaient pas. Cette fille avait une vie paisible jusqu’à ce qu’un désastre se produise.

Une nuit de pleine lune, des loups géants attaquèrent le village. On les appelle les loups-garous. Chaque nuit de pleine lune, ils se réveillent et détruisent tout. Les loups détruisirent tout le village, qui était à feu et à sang. Les parents de la petite fille la forcèrent à fuir le village tant qu’il en était possible. La fille refusa d’abandonner ses parents. Mais un loup avait détruit le toit de leur maison et commençait à les attaquer. Le père de la fille prit donc l’initiative de la sortir de la maison avant qu’il ne soit trop tard. La fille, en pleurs, essaya de se débattre. Mais en vain, alors son père lui ordonna de fuir loin, le plus loin possible et de ne pas se retourner.

Après avoir couru plusieurs kilomètres sans s’arrêter, la faim et la soif la prirent quand elle fut près d’une rivière bordée d’arbres fruitiers. Elle alla donc boire et manger, puis faire une sieste. Pendant sa sieste, elle fit un horrible cauchemar où elle revit en boucle des loups-garous détruire son village encore et encore. Puis tout à coup, elle entendit une voix lui chuchoter à l’oreille, une voix de fille qui lui disait « réveille-toi ! »

Quand elle ouvrit les yeux, du plantain tout vert s’illuminait au soleil. Ce plantain se mit à parler comme un être humain. La fille ne comprenait pas comment cela était possible. « Rien n’est impossible », dit le plantain. « Il existe une cité où une fontaine réalise n’importe lequel de tes rêves. Allons-y ! »

Les deux protagonistes se dirigèrent vers la fontaine. La fille fit le vœu de reconstruire son village et de faire réincarner les membres de son village et ses parents. Son vœu se réalisa grâce à l’aide du plantain.

Η Πλαντάγκο και το Συντριβάνι των Ονείρων

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα κορίτσι με τους γονείς του σε ένα μικρό χωριό περίπου 2.000 κατοίκων, σε μια εποχή πολύ πριν υπάρξουν αυτοκίνητα, τηλέφωνα ή οτιδήποτε γνωρίζουμε σήμερα. Η ζωή της κυλούσε ήσυχα… μέχρι που ήρθε η καταστροφή.

Ένα βράδυ με πανσέληνο, γίγαντες λύκοι επιτέθηκαν στο χωριό. Ήταν λυκάνθρωποι. Κάθε νύχτα με πανσέληνο ξυπνούσαν και κατέστρεφαν τα πάντα. Οι λύκοι ισοπέδωσαν το χωριό, που παραδόθηκε στις φλόγες. Οι γονείς της κοπέλας την ανάγκασαν να φύγει όσο μπορούσε ακόμα.

Εκείνη αρνήθηκε να τους εγκαταλείψει. Όμως ένας λύκος είχε καταστρέψει τη στέγη του σπιτιού τους και άρχισε να επιτίθεται. Ο πατέρας της πήρε την ευθύνη να τη σπρώξει έξω, φωνάζοντας: «Τρέξε μακριά και μην κοιτάξεις πίσω!» Δακρυσμένη, η κοπέλα έτρεξε χιλιόμετρα χωρίς σταματημό. Η πείνα και η δίψα την κατέβαλαν μέχρι που έφτασε σ’ ένα ποτάμι, πλαισιωμένο από δέντρα με καρπούς. Έφαγε, ήπιε νερό και ξάπλωσε να ξεκουραστεί.

Κατά τη διάρκεια του ύπνου της, είδε έναν εφιάλτη — ξανά και ξανά το χωριό της να καταστρέφεται από τους λυκάνθρωπους. Ξαφνικά, μια φωνή ψιθύρισε στ’ αυτί της: «Ξύπνα!» Ήταν η φωνή ενός κοριτσιού. Όταν άνοιξε τα μάτια της, είδε έναν πράσινο πλαντάγκο να φωτίζεται από τον ήλιο. Το φυτό της μιλούσε. Η κοπέλα δεν μπορούσε να το πιστέψει.

Ο πλαντάγκο της είπε: «Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Υπάρχει μια πόλη όπου μια πηγή πραγματοποιεί κάθε σου όνειρο. Πάμε!» Οι δύο πρωταγωνιστές — το κορίτσι και το μαγικό φυτό — ξεκίνησαν για το Συντριβάνι των Ονείρων. Καθώς περπατούσαν, η κοπέλα όρκισε: «Θα ξαναχτίσω το χωριό μου. Θα φέρω πίσω τους ανθρώπους του… και τους γονείς μου.» Η ευχή πραγματοποιήθηκε χάρη στη βοήθεια του πλαντάγκο.

3D Interactive View

▶

Plantago lanceolata

Scientific description

Creative writing inspired by Plantago lanceolata

3D Interactive View

Authentic Specimen

Home

About

Partners

Blog